De Tarot: Vallen in getallen.

Joachim Bunders heb ik u al voorgesteld ( op de oude InMarkt website )  als inleiding op zijn artikelenserie over "Politiek van en voor politieke analfabeten" Eén van onze gemeenschappelijke interesses is de Tarot. Al jaren geleden kondigde Joachim aan dat hij een boek over de Tarot wilde schrijven . Af en toe vond ik een gerealiseerd hoofdstuk bij mijn post, maar even zo vaak hebben voortschrijdend inzicht en chaotiserende tendensen gezorgd voor revisies en stagnaties in Joachim's proeve van bekwaamheid.

Toen ik vernam dat de internet publikatie van Joachim's werk in gevaar kwam, bood ik hem ruimte aan op de InMarkt website, al was het maar omdat wij Aquariaanse wapenbroeders zijn die ons Licht niet onder een korenmaat wensen te steken. Maar natuurlijk zou ik dit niet gedaan hebben als ik niet vond dat zijn schrijverstalent en visie meer aandacht verdienen.

 Vandaar dat ik u hierbij van harte aanbeveel om zijn artikelenserie te blijven volgen. Hier onder deel 1, het voorwoord en de inleiding.

Roeland Solcer

Vallen in getallen22 radslagen voor mijn lief

 Herpublicatie: eerder gepubliceerd op de InMarkt website op maandag, 15 augustus 2005

Voorwoord

Waar of niet waar, er wordt beweerd dat de snelheid van verandering op bijna alle sporen van onze ontwikkeling exponentieel toeneemt. Dat klinkt goed voor hen die zich al helemaal geprojecteerd hebben in het vleesgeworden S.F.tijdperk. 

Voor de meesten onder ons wordt het vooral onduidelijker hoe het bestaan er gaat  uitzien. Het principe van de verzorgingsstaat ontvangt stevige kritiek, en de toekomst van steeds meer comfortabele zeker- en verzekerdheden staat op het spel. Het einde van een koude oorlog, van godsdienstige autoriteit, van ideologie; de aanstormende globalisering, de herleving van nationalisme en fundamentalisme, instabiliteit in de wereldeconomie, een gestoorde ecologie - en nog een handjevol uitdagingen doen ook het verstand van deskundigen tollen. En gebrek aan deskundigheid ondermijnt autoriteit, en het bijbehorende veiligheidsgevoel, in alle lagen van de hiërarchie.

We leven op een (r)evolutionaire tijdbom en dat moge altijd al het geval zijn geweest, de klok tikt sneller nu. Met "Universal Bus" en "Even Newer Technology" jagen we door de eerste pagina's van de "Information Age", op zoek naar een superieure intelligentie, een Standaard, een nieuwe openbaring misschien. Door interventie van een goede vriend kwam ik in contact met de Tarot. Dat gebeurde op een moment in mijn biografie toen bij mij de stoppen aan het doorslaan waren.

Igor, een danser, bezat juist die artistieke fijnzinnigheid om chaos een omgeving te bezorgen waar schoonheid en magie graag hun opwachting maken. Al wat hij deed was mij een kaart laten kiezen die ik lelijk- en een kaart die ik mooi vond.

En ik kan me tot op de dag van vandaag nog herinneren welke kaarten dat waren. Vanuit de vervreemding, product van de steeds hogere veranderingssnelheid, vanuit de chaos die veelvuldig ervaren wordt, is het denkbaar en wenselijk dat in de toekomst de vriendschap met het zelf een grotere rol gaat spelen. Het is dit zelf waarnaar ik op zoek ben in de komende hoofdstukken.

In deze zoektocht is het alsof de vele subpersoonlijkheden die in de aanpassing aan dit bestaan ontstaan zijn zich bekend maken en in elkaar willen oplossen tot een ervaring van innerlijke eenheid. Dat zien we in noodweer; mensen die elkaar nooit ontmoet hebben en dan plotseling samenschuilen en zich in intimiteit bevinden. Samen zijn we sterk.

In de snelheid van ontwikkelingen, in de rolwisselingen van totem en taboe hebben we wel heel hard moeten hollen om het bij te houden. Stilstaan en in de spiegel kijken is een luxe die ik mij in de overlevingsstrijd, en in het wilde feest dat het leven - om het genietbaar te houden - bij voorkeur moet zijn, niet altijd kan veroorloven.

De Tarot, in mijn bevinding, is een spiegel met grote veelzijdigheid. Ik kom in dit- en volgende hoofdstukken met duiding, lijnen en cirkels van associaties; maar ik had zoveel andere richtingen uit kunnen gaan. Er zijn zoveel verbindingen mogelijk. Het is bijna ondenkbaar dat iemand één of meer kaarten selecteert en, na zich er voor enige tijd op geconcentreerd te hebben, niet met nieuwe en frisse fantasieën en ideeën naar de vraag kijkt die aan het proces vooraf ging.

Toch wordt er, en niet zelden, negatief over de Tarot geschreven en gepraat. Vooral associaties van moord op- en misbruik van kinderen met satanische rituelen, waarbij de Tarot een voorname rol zou spelen, worden door nieuwsgaarders graag breed uitgemeten. Misstanden zullen best voorkomen. Misstanden komen voor in elke discipline. Het gaat echter in alle kritiek om gebruik of toepassing. Het systeem zelf, net als de methoden van de zuivere wetenschap, staat buiten- dan toch wel ‘boven’ de kritiek. Immers de Tarot beweert niet, manipuleert niet, beweegt niet; en zag er honderd- of driehonderd jaar geleden vrijwel hetzelfde uit als vandaag.

 De Tarot bestaat simpelweg uit plaatjes en nummers. Maar het is een vergissing te denken dat daarmee het toepassingsgebied beperkt zou zijn. Het tegendeel is waar. Een complex softwareprogramma kan een simpele menustructuur hebben. Vergelijkenderwijs kan ik naar Tarotkaarten of andere symbolische voorstellingen (noem ze pictogrammen) kijken als ware deze knoppen, bedoeld om bepaalde gebieden in het onbewuste te openen of te activeren.

Duivels, occulte krachten en transcendentie kunnen onderwerpen zijn van de vragen die we aan de wereld van de symboliek voorleggen. Zij maken deel uit van ons voorstellingsvermogen en beïnvloeden aldus de werkelijkheid. Zoals wetenschap of geloof ‘dat 2+2 vier is’ invloed uitoefent op die werkelijkheid. Er is mijns inziens geen reden waarom je aan de reputatie een betrekkelijk logisch denker te zijn zou moeten inboeten wanneer het de Tarot is die je inspireert tot een idee dat een bijdrage levert aan de oplossing van bijvoorbeeld problemen die samenhangen met tijd, ruimte, perceptie of functie. Zomin als het enig kwaad kan dat ik mijn beste ideeën op het toilet krijg of wanneer ik lig, zit of sta te vrijen.

 In een conversatie over de Tarot merkte een deelnemer op: "Voor mij hoeft niemand de kaart te leggen. Iedereen ziet er toch in wat hij/zij er zelf in zien wil. Dat kan ik dus zelf wel". Deze woorden vatten mijn eigen standpunt ten aanzien van de meest wenselijke manier van omgang met de kaarten goed samen.

Een lans te breken voor subjectiviteit. Een loflied zingen op de eigen, al is het nog zo breekbare, autoriteit. Bruggenbouwen tussen de staten van bewustzijn; deze en vele andere topics worden  poëtische- (soms zelfs praktische) mogelijkheden wanneer je van woorden, gedrag en natuur de "inhoud" onderzoekt. Ik draag dit werk, een spel werkelijk, zonder aarzeling op aan Jayney Edwards. Zij behoedt mijn hart en wijst mij de weg.

Ik schrijf voor kinderen en kleinkinderen. Mijn aspiraties liggen in hun handen. Ik hoop dat dit werk amuseert, inspireert en soms ook woorden vindt voor het onuitsprekelijke. Mijn dank gaat uit naar allen die mij voorgingen en naar hen die mij onderwezen hebben.

                                                                              Nieuweschans, juli 1993.

 

INLEIDING

"Gij zult ulieden geene afgoden maken, noch gesneden beeld.." Eigenlijk mag de Tarot niet; evenmin als dit boek over de Tarot is toegestaan. Vragen over waarheid, goed, kwaad, oorsprong, kosmos, het zelf enz. kunnen niet beantwoord worden door de ervaring van de ander. Ook al belichaamt die ander de tradities van duizenden jaren geschiedenis van de menselijke soort.

De voorstellingen van de Grote Arcana (Geheimen) van een tarotspel zijn figuratieve associaties op de getallen van Nul tot en met Eenentwintig. Pogingen deze 22 plaatjes te verduidelijken leveren weer nieuwe associaties of beelden op. En volgens de bijbel zullen wij ons deze beelden niet snijden. Natuurlijk geldt dit verbod in de eerste plaats voor alle bijbelvertalingen zelf. De bijbel, het meest gedrukte boek ter wereld!

Alfabetten, toonladders, kleuren, de elementen; onze totale realiteit is opgebouwd uit frequenties en vibraties. En elke frequentie en vibratie heeft haar eigen Getal. De fysieke wereld is het bijzondere, het getal is het algemene. Een mens is een dier, maar een dier is geen mens. Het dier gaat aan de mens vooraf, zoals het getal aan de schepping vooraf schijnt te gaan. Pythagoras en zijn volgelingen waren en zijn van mening dat de studie van de getallen de gemeenschap met ‘de oorsprong’ of ‘het goddelijke’ herstelt.